Ecel Git Başımdan Sırası Değil

Ben hazır değilim kapımı çalma.
Ecel! git başımdan sırası değil.
Böşuna bekleyip, avara kalma.
Yanlış geldin adres burası değil.

Aniden habersiz bu bir tuzak mı?
Kurduğum düzeni, yolu bozak mı?
Geri dönüşü yok, bilmem uzak mı?
Çağırsan duyulmaz, şurası değil.

Bir kuru î'mandan gayrısı bozuk.
Hazırlayamadım bir çıkın azık.
Elim boş, kar sıfır, vay bana yazık.
Izdırabım; hançer yarası değil.

Nice gönül kırdım, kimlere kızdım.
Sel ile çağladım, yel ile tozdum.
Kaç kez tövbe ettim, kaç kere bozdum.
Yüzdeki; tenimin karası değil.

Bunca gördüklerim ibret olmadı.
Hep gelen gidiyor, kimse kalmadı.
Kimi sübyan, kimi murat almadı.
Yaşı yok, askerlik kur'ası değil.

Gönül gonca idi, birden pir oldu.
Masiva bir anda elde kir oldu.
Geliş ile gidiş sanki bir oldu.
Göz açıp kapama arası değil.

Dünya yalan, ölüm gerçek demişler.
Bazan olmadan da düşer yemişler.
Takdir-i İlahi emrini işler.
Elbette ki benden sorası değil.