Ecel Gibi Şiiri - Bülent Ateş

Hiç beklemediğim bir anda
Çıkıp gelsen habersiz
Sorusuz......Sualsiz
Konuşmama izin vermesen
usulca gözlerimi kapasan
Son nefesimi dudaklarımdan alsan
Gittiğin yere beni de götürsen
Ecel gibi...

Ölümü sende yaşasam
Yaşamayı sende öldürdüğüm gibi...

Sebep aramasan gelişlerine
Korkuyorum günahlarımdan sensiz
Gelsen ecel gibi...Sebepsiz...

Ölüm köprüsünden birlikte atlasak
Adımızı yan yana yazsa gazeteler
Musalla taşına yanlız yatmasak
Ayrılık eceliyle aşkımızı ağlatmasak...

Yaşamayı sende öldürsem
Ölmeyi sende yaşadığım gibi...