Ecel Gelir Dayanırsa Şiiri - Salim Erben

Şu görünen köy benim köyüm
Ben o köyün en şimarık
En haylaz çocuğu yudum
şimdi
Damarlarımda kan tutuşur
Yağmur toprakla sevişir
Filizlenip yeşeren umudum
Uzun tarla kara çamurlukta
Bazen bodur çam olurum
Vadilerde uzar kolum
Ardıç kokar gökçe kokar
Eylülde ekimde
Ahlat alıç toplarım
Dış görünüm sessiz sakin
İçimde cehennem ateşi gibi
Kızıl bir alev beklerim
Bazen sarı çiğdem olurum
Kırda bayırda
Dağ yamaçlarında açarım
Bazende düz ovalarda
Gecenin sustuğu yerde
Salkım saçak susuz kalır
Yanan tenimde ellerin
Çığlıklar atarım nankörce
Kutsal kitaplardan çıkar
Asileşir umudum vebalim
Sol göğsümüzde sevdam
Yüreğimde yara izleri
Kara şifreli kederim
Ecel gelir dayanırsa
Buda allahtan derim