Ecel Gelir Şiiri - Selman Seven

Dünya fanidir ki yarab birgün göçerim
Ecel şerbetinden sunacaklar içerim
Sırat köprüsü kurulur nasıl ederim
Bu günahkar amelimle nasıl geçerim

Ne ekersem bu dünyada onu biçerim
Ahiret yolculuğunda hesap veririm
Günahkar bu amelimle ben ne ederim
Ya resul şefaatinden ne olur isterim

Ecel gelir ecel gelir kapım çalınca
Her fani gibi yar kara toprak olunca
Melekler gelip kabrimde sual sorunca
Bülbül misali dil eyle yarabbim bana

Bırakıp giderler dostum karanlık kabre
Bulunmazki hiç bulunmaz ölüme çare
Bir kandil al dostum sende gittiğin yere
Rabbim imanlı gitmeyi sen nasip eyle

Yıllardır bir masal gibi geçer bu ömrüm
Hep ağladım yar ağladım gülmedi yüzüm
Sanki bir bilmece masal gibidir ömrüm
Bahar viran olur hep solar benim gülüm

Az yaşasam çok yaşasam hayat su gibi
Gireceğimiz yer dostum toprağın dibi
Ömrünü heba eyleme yalan hep yalan
Dünya yalan bir ahiretmiş baki kalan