sessizce sahile vuran dalgalar
beni geldiğiniz yere götürün
çözülmüyor aşka ait halkalar
alın beni uzaklara götürün
ne hevesim kaldı ne arzum kaldı
kader yalnızlığa beni de saldı
burada yeşeren umutlar soldu
sılada bekleyen yare götürün
deryaymış denizmiş hiç farketmiyor
onlar zalim, aşkı hiç haketmiyor
ecel geldi amma can terketmiyor
n'olur ölümü bir kere götürün
Kayıt Tarihi : 4.2.2008 20:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
ben ayvalıkta okudum. bu şiiri ayvalığın sessiz dalagalarına karşı oturarak yazdım. bu arada şiiri yazdığım kişinin ismi derya. şiirin son kıtasında bunu, benim aşkımla, dalganın denizle olan ilişkisini vurguladım. inanın o an dalgaların beni alıp uzaklara götürmesini öyle istedimki.....
![Fatih Kaya 4](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/02/04/ecel-geldi-ama.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)