Görün dostlar felek beni neyledi
Kanadım kırıldı yaram sarılmaz
Talihsizlik hep üstüme uyladı
Ecel fermanımı yazdı giderim
Giderim dünya malını neylerim
Duman sardı göremedim yolumu
Henüz vakit varken, gülüm
Paris yanıp yıkılmadan,
henüz vakit varken, gülüm,
yüreğim dalındayken henüz,
ben bir gece, şu Mayıs gecelerinden biri
Volter rıhtımında dayayıp seni duvara
Devamını Oku
Paris yanıp yıkılmadan,
henüz vakit varken, gülüm,
yüreğim dalındayken henüz,
ben bir gece, şu Mayıs gecelerinden biri
Volter rıhtımında dayayıp seni duvara




'İNSAN BİR YOLCUDUR! YOLCULUK İSE; ERVAH-I ALEM (RUHLAR ALEMİ) DEN, RAHM-I MADER (ANA KARNI) DEN, SEBAVET (ÇOCUKLUK) TEN, GENÇLİKTEN, İHTİYARLIKTAN, DÜNYADAN, KABİRDEN, BERZAHTAN, MAHŞERDEN, MİZANDAN, SIRATTAN EBEDÜ-L ABAD'A GİDEN BİR UZUN SEFER-İ İMTİHANDIR!'
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta