Ecel ki“ecirdir” insanoğluna,
Bir asrı devirir, yaşama uğruna..
Geri dönüp bakmaz, kulluğuna?
Acizliğini görmez, ilahlık taslar..
Kâinat defterdir, insan da kalem,
Onun için yaratıldı, bu koca âlem.
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta