Ecel ki“ecirdir” insanoğluna,
Bir asrı devirir, yaşama uğruna..
Geri dönüp bakmaz, kulluğuna?
Acizliğini görmez, ilahlık taslar..
Kâinat defterdir, insan da kalem,
Onun için yaratıldı, bu koca âlem.
İki kelam bir selam, gerisi elem
“Zavallıyım” demez İlahlık taslar.
Âdem’den bu yana onca firavun,
Kimisi zalimdir, kimisi Karun.
Kalbi dünyalık dolu, faniyle avun
Ben avım demez de, avcılık taslar..
Bir ömür kaçar insan, ecelden
Azrail peşinde, eceli ki elinden..
Dünyayı hiç düşürmez dilinden,
Zenginde, fakirde yaşamak ister.
Her gün ayrıdır dert, kapıyı çalar,
“Artık geçti” dediği yarası kanar.
Yüreği paramparça içini yakar,
Yediden yetmişine yaşamak ister.
2024
Uğur Musab Şahin
Kayıt Tarihi : 21.3.2024 17:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!