Şu yalan dünyayı seninmi sandın
Gidenin ardindan kaç gün ağladın
Bir garip yolcuyken nelere kandın
Ecel dediğimiz bir kara tren
Binipde gidiyor sırası gelen
Derdinden başka neyini gördük
Bir umut için bin kez öldük
Nice yiğitleri toprağa gömdük
Ecel dediğimiz bir kara tren
Binipde gidiyor sırası gelen
Belli ki ağlar bir kaç çoluk çocuk
Hepimizi bekler mechul sonsuzluk
Akşam namazıyla başlar yolculuk
Ecel dediğimiz bir kara tren
Binipde gidiyor sırası gelen
İncitmeye değmez karıncayı bile
Yaında bir defter gider seninle
Hesabı verirsin tatlı dilinle
Ecel dediğimiz bir kara tren
Binipde gidiyor sırası gelen
Kayıt Tarihi : 14.11.2009 18:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!