Ecel Bile Utandı
Yıldızlar inerdi yeryüzüne
Seninle gözgöze geldiğimizde
Taşardı tüm denizler
Üşüyen yüreğimi, yüreğinle örttüğün an
Melekler bizim şarkımızı söylerdi
Beraberken o tenha gecelerde
Evrenin gülücüklerinde boğuluyordum
Ellerimde, ellerin varken
Mecnun şaştı kaldı
Sana olan aşkıma
Güller kıskandı
Sana her dokunuşumu
Dağlar hüzünle dinledi
Sana olan tutkularımı
Ve;
Bu aşkı yarım bıraktığı için
Ecel bile utandı
Sertaç Özkan
17.02.2000\ İstanbul
Kayıt Tarihi : 20.7.2006 21:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!