Bülbül idim dallarda öttüm
Gül idim bahçelerde bitim
Ömür yolluna şimdi girdim
Yolu yarılana kadarmış
Ecel atına ansızın bindim
Deli nehir gibi aktı ömrüm
Günün kıymetin bilemedim
Her yüzüme güleni dost sanırdım
Menfaat i bitene kadarmış
Ecel atına ansızın bindim
Zamana meydan okurdum
Çarklar hep döner diyordum
Dünya ahenk kalır bilirdim
Renkler solana kadarmış
Ecel atına ansızın bindim
Para pulu çok seven ben idim
Acın halinden hiç anlamazdım
Kefene bir cep diktiremedim
Cep sız elbise giyene kadarmış
Ecel atına ansızın bindim
Kayıt Tarihi : 7.3.2008 20:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!