Ecel geldiği zaman insana kaçış yoktur,
Ecel aslan gibi insanın peşinden koşar.
Hayat içinde ecelin bahanesi çoktur,
Ecel aslan gibi insanın peşinden koşar.
Ecel insanı yukardan aşağı indirir,
Hayat tüm insanları dünya gibi döndürür.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta