Ecel Şiiri - Mehmet Çağdaş Küçükduman

Ölüm bir kuş gibi tepemizde
Görünmez ufuklarda kanat çırpar
Bakınca göremezsin kanat vuruşlarını
En ummadık anda pençesini saplar.

Sen bir avsın, o bir avcı
Ne kalkanın var ne silahın
Vaktinden şaşmaz bir saniye
Ecel okuyla seni bir anda avlar.

İki metre toprak bahtına düşen
Nice mal mülkten gelmez bir hayır
Omzunda taşıdığın yalnızca amellerin
İlk gece Münker-Nekir seni yoklar.

Dostların bırakır döner seni yapayalnız
İki gün gözyaşı, sonra acı bir unutuş
Bayramdan bayrama mezar taşını okuyuş
Beyinlerde dolanır ölüme dair sorular.

Keser biçer bir terzi hayat kaftanını
Onun cebine koyar ahretin anahtarını
Çakar bir marangoz tabuta tahtanı
Bir ulu ağaç senin tabutunu saklar.

Hırs, şehvet denizinde kulaçlarımız güçlü
Para değil, inancındır mahşerde ölçü
Orada mazlumlar zalimden övünçlü
Hayat boyu Allah diyen sıratta koşar.

Bizler en derin uykularda gafiliz
Kendimiz alim sanırken kara cahiliz
Hep kendi kör kuyularımıza dahiliz
İmanımız bu kör karanlıkta bizi aklar.

Ağustos 2012
Antalya-Gazipaşa