Kimisi çile çeker, derde dayanmaz
Azrail’in sözüne, hiç güven olmaz
Kimisi teslim olur, fazla direnmez
Ecel gelip kapıyı, çaldığı zaman
Bırakın garibimi, huzuru tatsın
İçinde kini varsa, tutmasın atsın
Verdiği o sözleri, gönülde tutsun
Ecel gelip kapıyı, çaldığı zaman
Yaşanılan uzun ömür, bir gün biter
Çekilen çile inan, ölümden beter
Ecel gelince insan, derdiyle gider
Ecel gelip kapıyı, çaldığı zaman
Her insanın yüreği, sevgiyle dolsun
Can cananı her yerde, aşk ile bulsun
Dünyada çektiklerim, benimle gelsin
Ecel gelip kapıyı, çaldığı zaman
(0898) Aralık 2009
Midayet Kara
Kayıt Tarihi : 28.12.2018 11:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Midayet Kara](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/12/28/ecel-899.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!