Sürgüne zorlanmış göç misali.
Ecelime aşık mı oldum sahi.?
Ne başı belli, ne sonu...
Belki fırtınalar sürgünün sebebi.
Kuş olsam kanadım olur.
Rüzgara nazım geçer, yoldaşım olur.
Sen varsan yola bakmam...
Aşkın tufanı ecelim olur...
İçinden çıkamadığım yol'mu sonum.?
Sürgün yedim belli ki gurbettir yolum.
Seyyah olsam ne fayda.
Sensiz göç ecelim, zemheri her mevsim...
K.Korkut TOK
Kerim Korkut TokKayıt Tarihi : 7.2.2019 20:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kerim Korkut Tok](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/07/ecel-64.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!