Biraz hayatı sevip yaşayayım,
Biraz sabret benim için ey ecel.
Öbür dünyam için hazırlanayım,
Gel o zaman geleceksen yine gel.
Hayatımın sonu vardır bilirim,
Esmelidir gönlümde sevaplı yel.
Çok yoruldum birazda dinlenirim,
Dinleneyim bırak biraz ey ecel.
Hayatımda dertlerimle hep yandım,
Deymedi ki alnıma bir soğuk el.
Artık bende günahımdan usandım,
Ayrılınca günahımdan gel ecel.
(18.11.1956)
Feyzi KanraKayıt Tarihi : 6.1.2009 17:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Feyzi Kanra](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/06/ecel-54.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!