Ecel Şiiri - İbrahim Özdemir 2

E C E L

Kaç kere teğet geçtim seni,
yalnızım susuz bozkırlarda kimsesiz,
ecel arasında bulamazsın beni,
zaten gömülmüşüm zifiri karanlıklara,
çürük bir yıldız parçasıyım,
ecel beni bulamazsın,
ışığımı söndüremezsin,
Yalnızlığımı insanlara haykırtamazsın
geldi geleli yollar çürük ecel,
anlarsan beni,
yapayalnızım,
ecel olur yalnız,
yaş gibi düşmezsin gözlerimden,
titremez bana bakan gözler,
arıyorsan beni ecel,
çoktan hazır beden,
ararsan ağlayan çıkmazı,
bu yüzden ecel beni bulamazsın,
bulsanda sorgulazsın,
ilk günden beri sorgulandım,
arzularsan beni,
al çarçabuk götür,
bu dünyada yapayalnızlığımı,
kalabalıklara götür,
ecel naklimi.

(DEMYANLİ) İBRAHİM ÖZDEMİR