Bak yine gün akşam oldu
Bütün kuşlar yuvasına döndü
Oturdum pencere kenarına
Baktım gökyüzündeki yıldızlara
Eski günlerim geldi aklıma
Seni görmüştüm yıldızlar altında
Şaşkınım yine ilk gün gibi
Ecel seni benden nasıl almıştı
Bir kış günü ecel girmişti aramıza
Ama sen kalbimdesin asla ölmedin
İşte yine yıldızlar arasında beni çağırıyorsun
Sana gelmeyi bende çok istiyorum
Her yıl aralık ayında
Çiçekler götürüyorum mezarına
En çok güllerden beyazı severdin
Benim ilk göz ağrım son aşkımsın
Ecel girse de aramıza seni unutmam asla
Kayıt Tarihi : 6.6.2007 20:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Süren](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/06/ecel-38.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!