ben sırayla kaybediyorum sevdiklermi
önce babamı annemi sonra serserimi
doğduğumdan beri kaybettim herkesi
kundakta bebekken gitmişim ilk cenazeme
sonra babama sonra anneme
sıra geldi serserime
istemiyorum yeter artık bırak peşimi ecel
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta