Ecel Şiiri - Abdulsamet Koca

Zile basıp kaçan çocuk olmadım
Açılmayacağını bile bile kapıya vurandım
Üstüme düşen her ne varsa yaptım
Yanacağımı bile bile ateşe el uzatandım..

Susuzluğumu hüzün yüklü buluta bıraktım
Gözlerimi yorana dek yollarına baktım
Ne bir nefes ne ayak sesi duymadım
Geleni sen sanarak karanlığa el uzatandım..

Ayları yıllara emanet edip yarım kaldım
Hakkım hasretse dibine kadar yaşadım
Gözden ırak gönüle yakın olandın
Teselli veren yalnızlığa el uzatandım..

Yüreğimde kalkan cenazene ağıtlar yaktım
Üzerine atılan toprağı yorganım saydım
Küfrüm edebimi aştı dilimi kana buladım
Ardından kahrolup ecele el uzatandım..