Ecel Şiiri - Osman Gülden Osmangazi

ECEL
Bir ömür verildi ama uzun ama kısa.
Kimileri eğlenir güler kimin de tasa.
İstersen elli yıl istersen yüz yıl yaşa.
Ecel bir gün elbet senin de kapını çalar.

Kaçsan diyar diyar yine de seni bulur.
Bırakmaz asla o seni peşinden gelir.
Ne geç kalır ne de erteler emaneti alır.
Ecel bir gün elbet senin de kapını çalar.

Dünya kadar malın olsa fayda vermez.
Oğlun, kızın, eşin kalacakmış sormaz.
Kimseye kalmadı dünya sana da kalmaz.
Ecel bir gün elbet senin de kapını çalar.

Can çıkmam der bedende çırpınır durur.
Çekilir ayaklardan yavaşça kalbine vurur.
Kalan son nefesi gör ki ne halde verir.
Ecel bir gün elbet senin de kapını çalar.

Osmangazi ecel bir gün kapını çalacak.
Azrail emanet edilen son nefesi alacak.
Kaçış yok ecelden herkes bir gün tadacak.
Azrail bir gün elbet senin de kapını çalar.