ECEL
Dün gece yine seninleydim,
Ecelin kollarındayken bile.
Şahitler tepemdeydi yine.
Pırıl pırıl ay ışığı,
Buz gibi bir gece üşümüştüm.
Yorgun gözler, gergin sinirler.
Yer beğenmez olmuştu beden,
Derken, bedenim yer beğendi
Usulca gevşedi sinirler.
Kapanıverdi yorgun gözler,
Fani ecel çöktü üzerime.
Isınıverdim, sen gelince.
Buselerin, nazlı döküldü,
Dudağından yüreğime.
Mübarek, yürek değildi,
Mehter davulu, delirdi.
Öldüm sanki birden,
Sarılırken ince bedenine.
...
Zaten her gün ölüyordum,
Açarken gözümü gündüze.
29.08.1998 03:58
Sinan OğuzhanKayıt Tarihi : 15.5.2005 01:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sinan Oğuzhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/05/15/ecel-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!