Ece Temelkuran Şiiri - İzzettin Coşkun

Ve anladımki öfke inada bile baskın...
gece-uyku-düş’ler
birbirlerine kenetlenmiş seytan üçgeni.
zamanı geçmiş hasılat gibi,
yaşamüstü hayallerimi traş eder gibiyim....

Ece temelkuranlı bütün sevdalarım
buzlar gibi eriyor.
Şiirlerim beni yanıltır.
Şiirlerim suspus bir eylemci.
duran adam olur,
öylece gölge kalır uzanamadığım saklamalara,
uzanabildiğim uçurumlara dalır...
Çok iyi anladım
şiirler seni bana getirmek için değil.
beni kendime getirmek içinmiş.

Ve anlayamadım
etkiye tepkisiz bir fizik ötesi duyguların
beni esir almışlığını...
derin kuşkular uyanıyor
gecesiz sabahlarıma.
dahada derinlerde infaz ettiğim sevdamın
ece temelkuranlı ruhuna şad olurum...
Gözlerim, öyle bir gözlerimki
çocuğuna mezar arayan bir ana çığlığı...
günlerden cumartesi olurum
çocuksuz evlatsız ana olurum...
utanırım taaa derin koyularda saklanır,
asite minerale karışır kemiklerim...
gözlerimi ece temelkuran gibi silerim
bir daha silerim kupkuru pınarının
faili meçhul mezarlığına...
ve adalet arayan yüreğim yolculuk eder
kör bir kurşuna...