Ece Karaboncuk Şiirleri - Şair Ece Karab ...

-Bilinmeyen anlar danışma servisimize hoş geldiniz…
Acıları kaydedebilmek için lütfen kağıt ve kaleminizi hazırlayınız…-

Yüzün karanlıktı aşk adını ilk kullandığında.
Soyadsızdın,
üç isimsizdin,

‘Bir gün’ diye başlayan konuşmalarımız
kabusa dönüşüyor işte…
Kalabalık dar mekanların hoyrat aşkı
sığmıyor yarınlara.
Üzülüyoruz ama elden bir şey gelmiyor.
Birimize sayıyoruz günleri

En bi sabahın köründeyim.
Köründeyiz aslında.
Sadece sen, ben ve sabah varız yani…
Hiç sana ulaşmayacak satırlar olarak kalmalı bunlar, ki hiç görmeyeceğinin rahatlığı ile, ama sana, yalnız sana yazıyorum...
Milyonlarca yıl önceydi.
Milyon diye bir şey bile yoktu sanki.

Belki de büyük bir şans başıma gelenler.
Belki de bu son ya da bir ilk…
Öncesinin olmamasının heyecanı
ve bir ilk olmasının acemiliği içimdeki.
Korktuğum şeylerle değil ama

Önce yazdık,
sonra bozduk.
Dağlarda kalmıştı sessizlik,
yanıbaşımıza taşıdık.
Geride kalan şehir ışıkları içimizi aydınlatmıştı yeniden,
söndürdük şeytansı bir beceriyle geçerek aşkın içinden.

Bir kez anladı mı,
bir kez gördü mü
hep önüne çıkıverir insanın o gerçekler.
Okuduğun her sayfada
ve gördüğün her yeni karede
ansızın yakalarsın O’na ait bir şeyleri.

Ezbere bildiğim günleri paranteze alıp yaşamıştım seninle.
Aslında ne başında, ne sonunda
hiç bir noktasında
adım geçmezdi adının yanında.
Adımı g'ece'ye saklamıştık,
adımı geberm'ece'ye saklamıştık.

Korkutucu bir yalnızlıkla çoğalır bazı bunalımlar.
En sonunda, aşkı atlatmak için
görmezden gelir insanoğlu içindeki boşluğu…
Bazen iltifat gibi gelir terkedilişler,
bazen bulunmaz hint kumaşı ilişkilerde yaşanır kapıdışı sıradanlığı.
Yalnızca özlemler acıtırmış gibi gelir insanın canını,

Bu gün
anlamsız kaldığım bir gün.
Kahkahalarımla savaşı çığırtıyorum.
İçimde saklanan düşmanlar
beni de kendilerine katmak istiyorlar
‘Yok yok olmaz’ diyorum.