Ece Şiiri - Alperen Unan

elleri döküldü sessiz sahilde
canı dilediğince yalnız ece
en korkunç düş kapıya geldiğinde
sarılmış kabusa dilediğince

eflatun renkler tek tek sarardı
ne bir ton kaldı ne de bir delilik
içim doldu göz bebeğim karardı
sulara gömüldü gönlüm şimdi silik

ece sallar denizi kızgın kızgın
vurguları sanki beni boğuyor
iplerimi çözdüm, 'beni sal artık'
yaşlı bedenim sularda soluyor

o insaf etti, yükseldi havaya
resitali tüm denizler izledi
ulu kasırga saldırdı boraya
meltemde aşkımın ismi eceydi

indim merdivenlerini sıcakken
yüzümü sakındım aynalarından
içimi kapladı eceyle iken
kadının en güzel ve aşık hali

içtim gözlerinden zafer suyunu
vurdum kendimi meltem yoluna ben
ardımda susmaz ses ve binbir şüphe
ritimli ezgilerinde kayıp ben

sarı saçlarında aradım aşkı
ısıttı kollarında ece beni
nolur bitmesin bu gece ve şarkı
itti dudaklarına ece beni

yıktı bütün duygu ve benliğimi
istedim sularına teslim olmak
kopardım bağlarımı ve kalbimi
istedim gözlerine esir olmak

bütün duygular raks edip besteliyor
ece fısıldarken altın şarkıyı
ne bir söz ne de bir lanet geçiyor
izliyor uçup giden notaları

meltemde kalbimi bıraktım o gün
sarı renk bir kez turuncuya çaldı
insanın cumhuriyetlendiği gün
nasıl da bir melek kapımı çaldı