Ece Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Ece, sen ne Ecesun?
Gündüz gibi gecesun.
Ben seni çözemedum,
Sen nasil bilmecesun?

Seni gören gerildi,
Ölü yürek dirildi,
Dünyanun güzelluği,
Hep sağa mi verildi?

Gözlerun kara midur?
Senun mi, kira midur?
Seni bir kere gören,
Kalbi hep yara midur?

Eşarbın yok oyası,
Yüzün azdur boyası,
Asaletinden gelur,
Habu kızun hayası.

Mavi tülbentli bone,
Takıldum sana gene,
Hava mi atayisun?
Baş üstünde gözlük ne?

Hemşeri olmasaydun,
Arayup bulmasaydun,
Sağa takılmaz idum,
Aklumda kalmasaydun.

Mevla’m yaratti güzel,
Her kes başka, sen özel,
Sana gönül verene,
Yazdurursun bin gazel.

Dilden dökülür hece,
Sorma bu halun nice,
Seni yazmak istesem,
Ne gün yeter ne gece.

16.05.2016