Sis çökmüş bu şehre yine bu gece,
Yalnızım, sensiz bir yok’um ben Ece.
İstemedin terketmeyi,mecburdun,
Değişen bir şey yok, yalnızım yine
Terkedenler oldu daima beni,
Dostlarım, dost görünenlerim.
Mühim değil, alışığım bunlara,
Hafızamda hepsi unutmam asla.
Aşksız ve sevgisiz edemiyorum,
Hele sensiz bir başıma olamam.
Arkadaşlarımı boşver, onlar öyle.
Sen, sen beni hiçbir zaman terketme.
Dün resmini gördüm televizyonda.
Her zaman kalbimizdesin diyorlardı.
Yoksa sen beni çoktan unuttun mu?
Unutup, yok olmaya koyuldun mu?
Tuğşah BilgeKayıt Tarihi : 7.10.2012 07:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!