Ecdadım! Şiiri - Emsal Toprak

Nasılsın iyimisin diye sorunca
Gün bugün, saat bu saat derdi ecdadım
Ne var ne yok gardaş diye varınca
Sevinçte de kederde de birdi ecdadım.

Allah ayırmadı son nefeste imandan
Esirgedi onları şöhretten şandan
Kime ne verdilerse kalpten ve candan
Bin musibete bir sadaka verdi ecdadım.

Kanaat, onların ortak malıydı
Onlar, kibirle kan davalıydı
Sabır zor günlerin şekeriydi balıydı
Saltanatı her mekanda sürdü ecdadım.

Evlerde annelerin sesi nefesi
Çocuk için dünyanın en hoş meyvesi
Düşmezdi dilden, kimsesizler kimsesi
Yıkılmaz kale duvarı, surdu ecdadım.

Bir kahvede kırk yıl hatır görendi
Gurbette hasreti ilmek ilmek örendi
Sevgiliye yedi renk çiçek derendi
Aşk pınarından akan sırdı ecdadım.

Ecdadım, anam, atam, dedem ve soyum
Söğütten nevş-ü nema kayıdır boyum
Payidar ilelebet değişmez huyum
Hep mazlumun halini sordu ecdadım.
Her halde zalime karşı durdu ecdadım
Bu aleme ilahi nizamı kurdu ecdadım.
Emsal TOPRAK