Sonsuzluğun yakarışından bir çocuk gibi
bilinmedik bir elde ağını ören bir örümcek gibi,
bu boş döküm kalıbına sarkar göz
gırtlağın terkedilmiş kürsüsünden iner
ve karışır göğsün kavgacı papaz toplantısına
duyguların rayihasından ve düşüşü hazırlayan kapaklardan
boş açlık ambarlarının devrimleri arasından
bu küf kokulu mağrur biçimin dibine kadar:
heykel kaidesinin egemeni. Ve burada bu
aşırı rahatsız duruş biçimi dinlemeye yargılı
şimdiden görmüş olana ve haylidir acizce bilene,
zamanın boz çakalına ve söndürülmüş yüz ateşlerine,
kafataslarının tepedeki ışıltısına, hastalık bulaştıran enkaza
ve açıklama dağındaki boğulmuş sıkışıklığa,
evsiz barksız bir şarkı matlıkla yansır heykel kaidesinde,
canının ağırlığında ve parantezinde cansızdır egemen orada.
Erik Lindegren (1910-1968, İsveç)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 12.6.2009 22:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ecce Homo Liksom ett barn från evighetens lamentoso, liksom en spindel,fästad vid en okänds hand, så firas ögat ned i denna tomma gjutform, går ner från halsens övergivna talarstol och blandar sig med bröstets stridiga konvent av känslors doft och luckor som bereder fallet genom tomma hungermagasins revolutioner tills bottnen nås i denna unket stolta form: behäskaren av postamentet. Och här i denna ytterst obekväma ställning är det dömt att lyssna till det det redan sett och länge maktlöst vetat, till tidens grå schakal och släckta ansiktseldar, till kraniernas sken på kullen, vrakens smitta och den drukna trängseln på förklaringsberget, där härskaren står livlös i sin andes tyngd och parentes.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!