Medeniyet sesi dedik avlandık
Bir kuru hayale gidp aldandık
Ateşi söndürelim derken yandık
Hain zaman yirmi birinci asır
Kıyamet der dururlardı insanlar
Zaman eriyip de gitti
Geride hani kim kaldı?
Çulu zaman mı eskitti
Çuldan örme kilim kaldı
Yıldızlar söndü akşamda
Camdan vurdu sevdan odam ışıdı
Bin bulut beni göklere taşıdı
Leylim güzelleşti senle ey leylam
Eksik yanım ancak seninle tamam
Yıldızlarım bu gece hizalanmalı
Ufukta beyaz gemiler süzülür,
Hayaller doru at, koşturur zaman.
İnsan sebepsiz ansızın üzülür,
Damla damla birikirmiş hazan.
Üzülmek miras, kadim bir arayış
Şimdi öyle bir nefes ki hasretin
Çekiyorum ciğerim yana yana
Hava ölesiye sessiz ve sakin
Bense takılıp kalmışım zamana
Şimdi öyle bir yıldız ki gözlerin
Yeni sevdalar ekilmiş insanlık,
Bir umut rüzgarı taşıyan yarın,
Sesi sonsuz yayılan yüksek ıslık,
Üzülme çocuk, kazanmamız yakın.
Yıldızlar nefesi tutmuş seyirde,
Yari andan ayrı sevdik, can diye.
Canı verdik biz ömür bir an diye.
Anı sanmam hiç muzaffer aleme,
Alemin üstünde var bir han diye.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!