Melekler ağıtta melekler üzgün
Şeytanlar şen şakrak şeytanlara bayram
Gece boğarken gündüzü
Sağır etti beni, şeytanın fısıltılı sözü
Somurtmuşken melekler sokak başlarında
Şeytanlar karşıladı beni çilingir sofrasında
Hava soğuk pus var yerde
Heyecandan titreyen ellerim
Bu yüzden ceplerimde
Sahi o muydu bu gelen
Adım adım aradaki mesafeyi tüketen
Saniye saniye kalbimi yüreklendiren
gelecek… alınacak bir taze nefes gibi
geçmiş… verileni kadar eski
Bazı melekelerini kaybettin bu kesin
Ruhsuz bir canavar mısın nesin
Bambaşka biri oldun itiraf et peşin
Artık zulme karşı çıkmıyor da sesin
Yok artık sende İbrahim’in itaati
Nedametli ve bozguna uğramış zamanlarımda
Kırık bir kaleden kaçıp mı geldin
Her şey değişmeye hazırmış bir nazarınla
Senin; kalbimi çalan…
Gönlümü çelen, nazarı aklımda kalan
Ta ilk bakışından beri yakamı bırakmayan…
Gecenin apaydın karanlığı
Sinmişken gündüzün yüzüne
Simalara, vicdanlara ve sinelere
Hiçbir teselli ve sırt sıvazlama
Düğümlendiği yerden oynatamaz acıları, asla
Nereye kaçarsan kaç, saklanırsan saklan
Elimle koymuş gibi bulurum
Yollarını, en gizli mekânlarını
Avucumun içi gibi bilirim, bilirsin…
Kaçamaz kurtulamazsın benden
Şu su götürmez bir gerçek ki
Aramızın eskisi gibi olmadığı aleni
Sert tavrım, senin umursamazlığın bunun nedeni
Gözlerdekinin tabiri caizse de katli vacip değil
Pişmanlıklarla dolu gururum durma, karşımda eğil
Dalkavuksa insan bu zamanda
Toplumdaki yeri âlâ
El etekte öpüyorsa aliyyül âlâ
İstediklerini elde edebilir pekâlâ!
Akıl ermez fikir yetmez bu ahir zamana.
Namazı bedeniyle kılıp ruhuyla ona kıyan
Kimin huzurunda olduğunu sanıyorsun, irkilde uyan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!