Ebubekir Aloğlu Şiirleri - Şair Ebubekir ...

Ilık ılık içime işleyen rüzgar..
Çıplak ağaçları süsleyen çiçekler
Etrafımda bitmiş derin ve renkli otlar.
Yine o eski bahar tatları kaplarken
Ruhumun soğuk yüzünü
Içimde yeşeriyor

Söyleyin geceler
Söyleyin yıldızlar
Gecemin ortasına bir nur gibi düşen ey ay !
Sen söyle
Umut ışığım, vazgeçilmezim, kalbim
Ulaşılmaz ulu dağlar

Bir kütüphane de
Okumanmamış kitap raflarında
Buldum seni...
Okuduğum bir kitabın
Ucra kuytu köşesinde
Buldum seni..

Farkında değilsin..
Gülüşlerine şiir bulaşmış sevdiğim..
Okumak istiyorum..
Sen Farkında değilsin.
Gözlerinde aşk dudaklarında sevgi nidasi
Seyrine dalmak istiyorum...

Üzerimde yüzyılın yorgunluğu
Üzerimde bin yılın yorgunluğu
Asır deviren ulu bir çınar gibi .
Her geçen zamanın yokluğu.
Ruhumdaki ihtiyarlık...
Ha çöktüm ha çökecem

Artık bişey ifade etmiyor,
Çoğu şiir , metin , söz...
Bir anlam yüklemiyor,
İçimdeki çağresizliğe..
Boş bir kutu ,
Kuytu bir çurkurken kalp..

Kadın...
Gözlerine al beni
Dudakların ile yoğur
Kadın..
Kalbine al beni
Gülüşlerin ile yaşat.

Bekleyen herşey soğur
Biter söner..
Ölür..
Bekleyen aşk toprak sevda oda
Nasıl ki beslenen umut..
Söylenen söz..

Şairlik makamı doğdu
Şu usul usul açan kalbime
Yürümek yetmiyor kelimeme
Seni koşmak, seni konuşmak....
Zaman geldi dilime
Bir kuş çırpınışı gönlümde

Sessizlik
Ve martılar
Odamin açık kalan tek göz penceresi.
Sessizlik ve tekrar martılar.
Yararak giriyor dolgun bir ugultu ile
Karanlığın yenik bir ordu gibi cekildigi odama.