Ebu zer misali

Salmadım gönlümü edepsiz maceralara
Yasağı bildi kalbim durdu
Rabbimin dur dediği yerde

Heba etmedim benliğimi
Kelebek ömrü kadar ihtiraslara
İlişmedi gözlerim benim olmayanlara
Hep ırak durdum onlara
Güle ulaşmak için ezmedi ayaklarım papatya

Herkesin acısını kendi acım bildi yüreğim
Düşünülmediğimden fazla düşündüm
Ağlayana gülmedim güleni ademoğlu bilmedim
Nice dayandım yılandan beter çıyanlara
Mutluluğu tattım bende Ebu zer misali yalnızlıkta