Ebu Safiye Şiiri - Rıdvan Köse

Bir kaledir imanım, bu tanklar bana işlemez.
Gazze tek limanım, Allah'tır benim emanım.
Moloz olsa her yanım, aksa oluk oluk kanım,
Kesilse tüm organım, son sözüm ah vatanım.
Kalbime gelen o emir; sanki dövülmüş demir.
Zulüm, ölüm ve cebir, geldikçe o hep yücelir.
Veyl ola kalbi taşlaşmış, hisleri paslanmışlara,
Biz barut ve taş yerken sırtını yaslanmışlara.
Kalbimiz dışarı fırlarken, o Siyonist hırlarken,
Öldük, biçildik hepimiz siz uykuda horlarken.
Terk etmem taşımı bile, kurusa gözyaşım bile,
Vatan çöl, kupkuru dağ olsa korurum başım ile.