Ebû Müslüm-i Horasani (RA)

(Şehitlerim. Can şehitlerim 81)
(H. 137’de zehirlenerek şehid edildi)

Ebû Müslüm-i Horasani (RA)

Hicri yüzüncü yılda İsfahan’da doğmuştur,
İdris bin Ma’kıl himayesinde büyümüştür,
Çocukluk yıllarında Kûfe’de bulunmuştur,
Etnik menşei bilinmezmiş Ebû Müslim’in.

Çocukluk yıllarında Kur’an’ı ezberlemiş,
Abbasi Nakitleri İdris’e misafirmiş,
Ebû Müslim zekası, onları hayran etmiş,
Mekke’ye davet edilmişti Ebû Müslim’in.

İmam İbrahim, Ebû Müslim’i yetiştirdi,
Emir-i Âl-i Muhammed unvanı verildi,
İhtilal başı olarak Horasan’a gitti,
Emeviler’e karşı çalışır Ebû Müslim’in.

Horasan, hilafet merkezine çok uzaktır,
Abbasiler burada siyaset yapmaktadır,
İmam İbrahim, Müslim’i lider atamıştır,
İsyancıları teşkilatlandıran Müslim’in.

Hicri yüz yirmi dokuzda ihtilal başlamış,
İmam İbrahim’in siyah bayrağı açılmış,
Sancaklar açılarak ihtilal hız kazanmış,
Çığ gibi büyüyen ihtilalcidir Müslim’in.

Ebû Müslim birlikleri şehirler zaptetti,
Karşı çıkan kabileleri tek tek yendi,
Horasan civarında Emeviler bitmişti,
Horasan’da valilik yapan Ebû Müslim’in.

Emeviler yıkılmış, Abbasi gelmişti,
Ebû Müslüm, huzuru sağlamak istedi,
Vali olarak büyük gayretler gösterdi,
İsyancıları devletleştiren Müslim’in.

Zerdüş, Bih-âferid bin Mâfervedin vardır,
Nişabur’da Zerdüşt, Mecusi’ye saldırır,
Mecusiler Müslim’i yardıma çağırır,
Bih-âferid isyanını bastıran Müslim’in.

Buhara’da, Şerik bin Şeyh El-Mehri çıkmış,
O, hicri yüz otuz üçte isyan çıkarmış,
“Hz. Ali’nin hakkı yendi” deyip çağırmış,
Şerik isyanını bastıran Ebû Müslim’in.

Talas Nehri’nde Çin ordusunu yenmiştir,
Abbasi halifesi Müslim’de çekinmiştir,
Komutanını O’na isyan ettirmiştir,
İsyan bastıran Ebû Müslim’i Horasani.

Her başarısı itibarını artırmış,
Halife kardeşi Ca’fer, şüphe duyarmış,
Müslim’i öldürmeyi de hep tasarlarmış,
Başarılar çekilmez Ebû Müslim’in.

Hicri yüz otuz altıda Abbas ölmüştü,
Yerine Ebû Ca’fer halife olmuştu,
O’nun da Müslim ile arası bozuktu,
Ca’fer emrinde isyan bastırdı Müslim’in.

Müslim, başardıkça taraftarı çoğaldı,
Halife O’nun için plan hazırlamıştı,
Halife Ca’fer el-Mansur’a karşı çıktı,
Ordusuyla Horasan’a giden Müslim’in.

Halife Mansur ikna için heyet yollar,
O, son heyetin söylediklerine kanar,
Ordusuz, Rûmiye’ye gitmek için çıkar,
Sahne öncesini yazarlar Ebû Müslim’in.

Müslim’in adamları şehir dışındadır,
Mansur O’nu iltifatla karşılamıştır,
Oysa her yerde silahlılar hazırdadır,
Tebessüm arkasında zehir var Müslim’in.

Hicri yüz otuz yedi de sarayda öldü,
O sarayda, bir pusuyla şehid düşmüştü,
Cesedi de Fırat sularına gömüldü,
Kıskançlık büyük afettir Ebû Müslim’in.

Ebû Ca’fer el-Mansur, bir hutbe irad eder,
“İtaatsizliğinden öldürülmüştür” der,
Müslim’in askerlerine rüşvet verdiler,
Tamah insanlarla dostluk olmaz yiğidim.

Ebû Müslim; kısa boyu, geniş alınlı,
Esmer tenli, ketum, bilgili, soğuk kanlı,
İleri görüşlü bir devlet adamıydı,
Çok iyi Arapça ve Farsça bile Müslim’in.

Emeviler’in yıkılmasında baş rolde,
Abbasiler, O’nun emeğiyle hilafette,
“Nakilü’d-devle, Sâhibü’d-devle, Mümitü’d-
devle, Muhyi’d-devle denilen Ebû Müslim’in.

Daima hakkı savunur, zulme karşıydı,
Müslim ki; haksızlığa asla katlanmazdı,
Düşmanını dost edinenleri kınardı,
Dostunun elinden gidendi Ebû Müslim’in.

Sistemler kurulur, sistemler yıkılırda,
Mevki-makam hırsı asla bitmez insanda,
Üç günlük dünyayı ebedi sanırlarda,
Çıkar hesabı yanlış yapılır yiğidim.

Mazlum sıfatıyla ölen destanlaşmıştır,
Zalimler ise hep lanetle anılmıştır,
İyiler adına türbeler yapılmıştır,
Kötüler, küfrü hak eder güzel yiğidim.

Şair: Abdullah Yaşar Erdoğan