Onlar hep Peygamberimize eziyet etti,
Ebu Leheble karısının eli kırılsın.
Sonunda her ikisi de geberdiler gitti,
Ebu Leheble karısının eli kırılsın.
Peygamberi sevmeyen hainin biri oydu,
O Muhammed bassın diye yola diken koydu.
Ümmi Cemil alemin efendisine kıydı,
Ebu Leheble karısının eli kırılsın.
Her gün sabah yüce Peygamber yoldan geçerdi,
Geçtiği yerlere Muhammed nurlar saçardı.
Ebu Lehep Peygambere taş atıp kaçardı,
Ebu Leheble karısının eli kırılsın.
Her ikisi şeytan tarafından kandırıldı,
Tebbet suresi onun üstüne indirildi.
Ondan sonra onlar deliye döndürüldü,
Ebu Leheble karısının eli kırılsın.
Yusuf ahirette onların çilesi bitmez,
Zulüm sonsuza kadar payidar olup gitmez.
Peygambere el uzatanı Allah affetmez,
Ebu Leheble karısının eli kırılsın.
Kayıt Tarihi : 8.7.2011 23:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Duygulu, doğru, etkili ve mükemmel bir şiir.
Kutlarım. (TP + Ant.)
Sevgilerimle....
Nafi Çelik
TÜM YORUMLAR (1)