3 Aralık, bir kara gün,
Babam düştü hastane yollarına, bir hüzün.
İçimde bir his, tarifsiz bir korku,
Sanki vedanın eşiğindeydi o.
Yoğun bakımın soğuk duvarları,
Makinelerin sesi, nefes alışları.
Ellerim titrerken dualar fısıldadım,
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta