O ne büyük bir insan Hakk’a layık birisi,
Rab cenneti için o, iyilik vesilesi…
Önce deli sanmışlar, kedilerden dolayı,
Şikâyetçi olmuşlar, sunmuşlar açıklamayı…
Demişler peygambere alaycı sözler ile
Hep onlarla meşguldür o, pis kediler ile…
Resul ki aydınlatmış, çevresini o anda,
Biz de beslemekteyiz hakikatte, manada…
Ümmet işi kavramış, anlamış vaziyeti,
Kedi sevmek gerekir, bu resulün sünneti…
Derken bir gün Hureyre, resulle karşılaşmış,
Utandığı için de kedisini saklamış…
Elbisenin içinde kıpırtıları varmış,
Resul bunu fark etmiş, kedileri anlamış…
Evvelden de biliyor, şahsına haber gelmiş,
Kedi pis demişlerdi, resul tebessüm etmiş…
Hureyre çok sevinmiş, resulün gülmesine,
Hoş tebessümleriyle, bu güzel niyetine…
Ta o günden bu güne, İslam ülkelerinde,
Kediler hep sevilmiş, kucaklarda ellerde…
(2011)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 30.12.2014 01:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!