Ebrulim Şiiri - Ferdi Çiçek

Her sabah yeni günle
Yeni hayaller ve umutlar
Çevreler uykusuz gözleri
Yoruyor beyni,
Sınırı aşarcasına

Yine aynı teraneler
Odaklanmışçasına
Randevulaşır gibi...
Özleminin zırhını yüreğine kazımış

Gün geceye doğru
Duygular tavan yapmış
Hayaller peşi sıra
İsminin dört harfine
Dört hayalden ötesini sığdırır

Biliyor sevilen
Ne çok sevildiğini
Bu bekleyiş niye?
Kır artık esaret zincirini

Boz kıvırcık saçları
Yüzünü okşar ben misali
Öteliyor gururuyla hayallerini
Görünmeyen sevgilim;
Ebrulim!