Tabiatının en vefakar olgularından öpüyorum Ebruli
Bir kent ışığının ayazından, dumura uğramış topraklardan fışkırarak yazıyorum
Az önce uzak şehirlere giden otobüsü devirdim geldim
Atlı karıncalara bindim, şeker kamışlarının arasından gökyüzünü seyrettim
Tuttum bir yalnızlığı en kadim yerinden tutuşturdum
Bize yakışması için Kaf dağlarının ardından en güzel kelimeleri buldum
Ve sonra gerektiği kadar sustum..
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta