Ebruli Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Merak edip durmaktayım
nasıldır ellerin
gözlerin nasıl bakar birini sevdiğinde
farklı bir şeyler yaşamayı
heyecan gibi
yani yaşamayı
ama senle birlikte
sonsuza değin
ilk kıvılcımın yaktığı heyecanla
heey o canla
yaşamak istiyorum
anladım ki biri seviyorsa seni
sen de kendini seversin
ne dersin
gece bir kaç dakika
yalnız bizim olsun
susuyorsun
ben de suspusum

ses tonun nasıldır gözlerin ne renk
belki bal rengi belki de mavi
ya da ışıkta renkten renge boyanan ebruli
hayat çok zor
dram dolu
bir yanda Avrupa bir yanda ana dolu
bütün bu topraklarda her birimiz savunmasız ve yalnız
sevinçlerin var mı nerelerde biriktirirsin
saklar mısın kendini
ve sevinçlerini
nerede güler nerede ağlarsın
yanında kim varken
doyunca gülersin
nelere nerelere sığınırsın üzüldüğünde
erkekler ağlamaz derler
sen utanır mısın ağlamaktan

anladım ki
aşk'ı her dem tazeleyen heyecan
heey a can
heey o can
ben ağlamayı da gülmeyi de unuttum
çok zamandır
mühürlü dudaklarım
konuşmayı da unuttum

bazı günler
başının çevresinde haleler görüyorum
sen nereye gidersen o seninle beraber
öyle sessiz öyle aziz

bir nur
isteseydik
isteseydim
gönül salıncağından fırlayıp göğe uçardım
uçardım senin kanatlarınla
ağzıma mühür
kalbime kelepçe vurdum

biri vardı
güzel sözler söylemesini bilen
biri vardı
isteseydim beni göklerinde uçuracak
heey o can

şimdi gökyüzünde ebruli bir bulut
bak yağarım ha
diyor ve gülümsüyor

bir kadeh ç... eşliğinde geel
geel içelim bordo hüzünleri
bordo şarkılar eşliğinde
yeri göğü inletip naralar atalım
bütün o kapanmayan yaraların şerefine
gel içelim
şimdi tam deminde
tavşan kanı ve bordo
gel içelim bu gece

Yüksel Nimet Apel