Ebruli Şiiri - Aynur Uluç

• 

  Asuman Çakır

  Aynurcum gerçekten harika imgelemler şiirlerinde.. harika ya... renk spektrumu gibi.. aman neyse böyle acayip laflar etmiyim belki ağzımdan yanlış çıkar da amca gibi sendrom diyeceğimize senrom, oranj diyeceğimize oranç deriz de kendimizi affedemeyiz bir daha.:)))
  
  nasıl sarılıyorum sana bilemezsin!
  
  işte ben böyle bir insanla kitap okudum, böyle bir kafa yürekle arkadaşlık yapıyorum.. ...
  
  
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Yavuz İgret

  Denizin yirtigini dikememis dalgaya dusmus peki ya pantalonumuzun agi ne olacak. iste insanlar isi gucu birakip pantalon agina odaklaninca sair basliyor yazmaya ustelik sevisgen renkler cikiyor ortaya her yirtiktan orenc yavru agzi gibi turet turete bildigin kadar sair umutlu olunca satiyor anasini dunyanin ve toplumun karsisindaki her eylemin adi cilginlik oluyor meme ucu tahrik etmiyor o vakit, cigerlerine doldurdugun hava baskalasiyor ona en yakisan rengin adini koyuyor sair hava yasamsal bir enerji olmaktan ote gidiyor
  ebruli rengini deniyor ustune ve yakistimi diye dertlesiyor cigerlerle ve o an olan oluyor sair ozgur birakiyor cigerlerindeki havayi ebruli havayi iniyor gogus kafesi sonuyor cigerler sair rahatliyor aslinda ozgur olmasi gereken ebruli renkteki hava bir daha hic bir cigere giremedigi icin tutsak oluyor atmosferin derinliklerinde hani derler ya iki ucu boklu deynek diye herkes o senromu yasamaya basliyor...
  sair nisan yamurlarinla ruhunu aritirken birileri su aliyor batiyor....
  aklima gelen garip benzetme geldi..
  batan gemiyi once fareler terk eder....en son kaptan...
  fareler dugularimiz, kaptan ise can
  
  guzel siirdi ruhumu parlatti...
  suyun pas yapici ozelligini goz onunde tutarak
  bol bol yazmani istiyorum...
  sevgiler)))

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (2)