kızkulesinden aşağı attım
ceketimin sol tarafında duran beyaz mendilimi,
gökkuşağını takmış beline
piposunu yakan vapurlar,
bir ressam edasıyla geçiyor üstünden
fırça hafifliğinde...
Kayıt Tarihi : 19.6.2006 09:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
kalbimi ceketimin sol tarafında duran beyaz mendile benzettim,ve ne zaman kız kulesinin önünden durup vapurları seyretsem yeni bir aşkla renklenir içim.yeni şekiller çıkar ortaya.ben buna ebruli diyorum.
![Cemil Özkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/06/19/ebruli-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!