Ebru'ya Mektuplar 5 Şiiri - Kâmil Şenol

bu
öyle bir
kötülük ki
öyle bir
melanet
ya yesir tüccarı olacaksın
ya zincirindir esaret

kar yağıyor düşlerime
kapkara kar taneleri

noel
ağacı
gibiyim
her dalımda
bir mum yanıyor

doktor teşhisi koyalı beri
uzatmaları yaşıyorum
bedenim diyalizle evli
ben seni seviyorum

bu
diyalize
mi
yoksa
sana
mı
ihanet?

bugün bir diyaliz torbası alıp elime
haykıra haykıra konuştum onunla:
-sahip olabilirsin bedenime;
ruhuma... asla!

bu öyle bir kötülük ki
öyle bir melanet
ya yesir tüccarı olacaksın
ya zincirindir esaret

yüreğin kor kor yanarken
sevmiyorum seni demek
ne büyük işkence
ne büyük azap...

oysa ben seni
kanırtmak için
sevmedim

kıvılcımlar topluyorum
toplayıp ateşler yakıyorum
küllerini koyup avucuma
yüreğine üflüyorum

şimdi söyle:

nedir
anlamı
bütün
bunların?

(25.01.2006)