Gözlerimdeki hüznün sebebini büyüdüğümde anladım.
kimsesizlik,çaresizlik,
Yetimlik oysa küçükken göz bebeklerime yazılmış.
İnsan olmak çok zor. Mesela bir selvi ağacı olmalısın,salındıkça dünyaya ahenk salmalı,yada bir diyarı olmayan serçecik gibi gökyüzünün özgürlüğüne varmalısın! Ne bileyim işte insan değil de, bir yudum Mavi olmalısın Mutluluğu tatmak ve dağıtmak adına...
İnsanlar seni anlamadığında artık onlarla konuşamadığını anladığın anda, kendi Ruhunla yaşamayı öğrenir, kendi içinde aşkını da yaşarsın. Ya deli olur, yada şair olur çıkarsın.. İnsanlarca enteresan bir hal alır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!