Ebru Gibisin Şiiri - Nurullah Muslu

İffet abidesi gibi camdan bakarsın,
Duru bir su gibisin, şırıl, şırıl akarsın,
Derin bakışlarla, volkan gibi yakarsın,
Bilirim hamuruna, gül suyu katmış,
Allah bizi güzel, Seni özel yaratmış…

Başında bağlanan, cennet örtüsü,
Düşmüş yeryüzüne, gelir kokuşu,
Varlığın şu âlemde, cennetin süsü,
Bilirim güneş ışığını, şavkından almış,
Hakk’teala bizi güzel, Seni özel yaratmış…

Cemalin ay misali, parıl, parıl parlıyor,
Kaşların yay gibi, şu cihanı sallıyor,
Kirpiğin fırlamış, kalbim kanıyor,
Bilirim çamuruna, Kevser’den katmış,
Hüda bizi güzel, Seni özel yaratmış…

Öz'lerine gözlerim, kördüğüm gibi bağlandı,
Tebessümünle yüreğim, taaa içten yandı
Vallahi duygularım, Arşı-Alaya dayandı,
Bilirim ay ve yıldız, senden ilhamı almış,
Rabbim bizi güzel, Seni özel yaratmış…

Yanakların allı, burnun ahenk içinde,
Dudakların ballı, dişlerin inci biçimde,
Gördüm cemalini, halini gece düşümde,
Bilirim toprağına, Cenneti Firdevs’i katmış,
Yaratan bizi güzel, Seni özel yaratmış…

Hülasa Ebru gibi, nakış, nakış işlemiş seni,
Belli’iki hayaline, âşık etti, mahzun kalbimi,
Gel ey peri, gel ey melek, göster kendini,
Bilirim cevherine, Kendi Nur’undan katmış,
Allah bizi güzel, Seni özel, özel yaratmış…