ne olmamı isterdin
öldüğümü hissediyorum
yardım et bana
ah jardi, ölümümün gölgesi
bu kenti tanıyorum
dereye yuvarlanır sarı
güneş suda
dumanlardan halkalar örülür
ve yürek
durur sıçrayarak
bir ağaç yakalar rüzgarı saçından
dereye yuvarlanır sarı
güneş suda
kalplerden dikenli
teller örülür
bir ağaç yakalar rüzgarı
saçından
rüzgarın bahçesinde uyandım az önce
bu ne gök gürültüsü böyle
bu ne kırmızı kukla gülüşleri etrafımda
annem sağır ve hasta yatağında
beni her gördüğünde başka başka korkuyor
şimdi yatıyorum uykuya
yatmak fiilini çek ve kiminle
ve ne güzel olabileceğini
beni her sabah ve her akşam çek
ve ateş yok yağmur yok mum ışığı yok
her şeyin yüzdüğü derede
yüzünün yara izleri
omzuna yaslanan bir ölü
ağaçların köklerini sökmüş
ve oturmuşsun
serçe parmağında uzun beyaz bir kurdele
yelken, daha alçak olan gökyüzüdür
yayılır kuşlar
diner bir yıldırım
denizden basamaklarla
bir av eşliğinde
çekip gider her şey
kendimden uzakta olmak isterdim
çok yakındayım
yaklaşıyorum
ipek ipliklerin yumağında
kütüklerin kilit taşına karşı
gelmemiş ne varsa hepsinden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!