An ile sonsuzluğun gerilimi var suda.
Suya dağılan hayâl, renklerin utanması,
hayâlet bir geleneğin o hayâle kefil olması;
öd renkleri tutacak, nefesleri tutacak teknedeki su.
Elbet korkumuzdur bu, ân il sonsuzluk karşısında.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta