Ebrar Ensar Vuslat Şiirleri - Şair Ebrar ...

Özlemek; dibi görünmeyen bir kuyuya Atlamak demek...!
Kuyunun dibindeyim,Yaşamdan bi-Haber gibi...!
Dilimde kelam bitmiş Suskun BİLÂL gibi...!

İtikâfa çekilmiş sevdalar biliyorum
Ve Meryem’in yerine geçmek isteyen insanlar.
Eskiyen umudumun yerine yenisini seriyorum.
Kefâreti ödenmemiş günâhlarla geliyorum BiSmi NUR…
Ve Meryem’in yerine geçmek isteyen insanlar.

Babasının canını almak için gelen meleğe baktı çocuk …! Şehadetin kokusu yayılmıştı her yere, Nasıl çatsın ki kaşını O meleğe…? Ve bir tebessüm baş gösterdi Baba yanağında, Acıyı da unuttu Çocuk, FiLiSTiN ÇıKMaZını da … Canı yanmıyordu artık babasının. Acıyla kıvranmıyordu.. Bir kenarda öylece hareketsiz Yatıyordu. Başını babasının göğsüne yaslayıp,Uyanmasını bekledi. Bu Çaresiz bekleyişe masum hayallerini de ekledi… Bir babasına baktı, bir de yerde yatan bedenlere. -“İyilerin gideceği bir yer vardır” Derdi annesi. İşte o an anladı babasınında gittiğini… VE FiLiSTiN ÇıKMaZı; Kaç Cân aldı bilinmez.. Kaç yürek yandı bilinmez.. Ve çocukların kaçı yetim, Kaçı öksüz kaldı bilinmez…! Hani “her şeyin sonu vardır” demiştin ya Anne! Bu karanlık zülmün sonu nerede…? Kurşunlar giriyor rüyalarıma Anne! Artık sen değil,Kurşunlar okşuyor başımı.. Vuruluyor her adımda bir çocuk Anne! Sanki her birinin başında ebabil kuşları.. Kurşunlar giriyor rüyalarıma Anne! VE FiLiSTiN ÇıKMaZı; Kaç Cân aldı bilinmez.. Kaç yürek yandı bilinmez.. Ve çocukların kaçı yetim, Kaçı öksüz kaldı bilinmez…! Evimizin perdesini kurşunlar açıyor Anne! Kurşunlar çalıyor her gün kapımızı… Kardeşim olan Müslümanlar nerede…? Kurşunlar bile onlardan vefalı çıktı.. Evimizin perdesini kurşunlar açıyor Anne! VE FiLiSTiN ÇıKMaZı; Kaç Cân aldı bilinmez.. Kaç yürek yandı bilinmez.. Ve çocukların kaçı yetim, Kaçı öksüz kaldı bilinmez…! Burada ŞEHADET beklenmez ansızın gelir.. Ha beklemişsin ha beklememişsin ikisi de bir.. Diyorlar ki; “ Elbet taşlar da tanklara Galip gelir ”… Bu Zalim düzen de bir gün yıkılır mı Anne! Bu Zalim düzen de bir gün yıkılır mı Anne! VE ŞeHaDeT BuLVaRı; Kaç Cân ulaştı bilinmez.. Kaç yürek tattı bilinmez.. Ve çocukların kaçı ŞehiD, Kaçı melek oldu bilinmez…! Hayalllerim bile delik deşik,Hayallerim Bile vuruldu… Bizi kurtarmak için şahlanan Müslümanlar, Şimdi niçin Duruldu.. Az evvel Kardeşim MuHaMMeD de vuruldu! Görmeden ÖZĞÜR FİLİSTİNİ sıra bana da gelir mi ANNE! Hayalllerim bile delik deşik,Hayallerim Bile vuruldu… VE FiLiSTiN ÇıKMaZı; Kaç Cân aldı bilinmez.. Kaç yürek yandı bilinmez.. Ve çocukların kaçı yetim, Kaçı öksüz kaldı bilinmez…!

Durdun ve düşündün Doya Doya dedin Doya Doya bir kahvaltı yapayım bu gün. Mükemmel bir sofra hazırladin Doya Doya yedin Sonunda ELHAMDULİLLAH dedin,veya onu bile demeye Varmadı dilin...! Çok geçmedi biraz sonra yine Doya Doya dedin Doya Doya bir gezeyim Malum bu gün pazar... Topladın bir kaç dost, ve dolaştın. Dolaştıkça rahatladın. Belki daha da daraldın. Doya Doya gezdin. Yorulmuştun,yorulmalıydında zaten. Yine Doya Doya dedin, Doya doya bir su içeyim, Bak terlemişim... Doya doya içtin buz gibi suyu. Sonunda Şükrettin, veya etmedin. Çoğu zaman Unutttun Şükretmeyi. Zaten şükretmediğin nimetleride hiç dert edinmedin. Bak koca bir gün yok olup gitti. Yedin,içtin,gezdin... istediğin her şeyi yaptın Hemde doya doya Peki ya hiç DOYA DOYA İSLAMI YAŞAYAYIM dedin Mİ...? Evet evet, Sabah gözlerini açınca Bu gün Doya Doya islamı yaşayacağım demek geçti mi fikrinden...? Ya da uyumadan önce Sabah Doya doya İSLAMI YAŞAYACAĞIM diyerek niyet edip başını koydun mu yastıga...? Söylesene dostum...! Oysa en çok Doya Doya yaşamayı hakeden İslam değil miydi...? Evet İSLAMdı herşeyin en muazzamını hakeden, Evet evet unuttuğumuz İSLAM... Artık hiç birşey için Doya doya dememeli insan...! Sadece İslamı yaşamalı SAHABE MİSALİ ŞEHADETİ arzulayarak, Kelle koltukta... Sanki son defa tekbir getirircesine.. Hadi durma Doya Doya ALLAHU EKBER de...!

Kördüğüme bir düğüm daha attım..

Gördüğüme bir Hüzün daha...

Her başlangıç bir Sona gebeymiş...

Ey Gece...!
Bir tek sen anlarsın beni.

Nasılsa sende iki hece bende...
Yaşamda iki hece, Ölümde...
Şu kararan havayı tut...

Bir kibrit çaktı gözlerime

Onun bakışı yandı,

Benimse Yüreğim...!

Vazgeçtim sana Can giydirip sevmekden...

Öylece kal sayfalarımda satırlarımda...

Yok şiirlerimdeki sen in Başkasını sevecek kalbi...

Ey Şems...!

Seni sevdiğim için Özür dilemek yerine

Daha fazla seveceğim...
Kabul buyur sevgimi, Günahtan Pak Gönlüne.

Yâ Hayy..! deyince, Sevdadan bitap düşmüş halimle,
Kurmuş canım'a hayat verdi Rabbim...

Yâ Hayy diyorum yine...!

Yâ Hayy Beni insanlarda öldür Kendinde dirilt...