.EBEMKUŞAĞı Şiiri - Onur Bilge

Bir ebemkuşağı hep uzaktadır
Işığı, renklere ayırmaktadır
Kollarını açıp, davet ederken
Ulaşılmazlığı haykırmaktadır.

Bir ucu, tepenin arkasındadır
Diğeri yakında, şu ormandadır
Bir nişan yüzüğü; parlak, romantik
İki sevgilinin arasındadır.

Sen; ebemkuşağı, sen bir şiirsin
Farklı noktaları birleştirirsin
Yaklaştıkça kaçan, mahcup, gururlu
Renk, ışık, pırıltı, sevinç verirsin.

Yağmur yavaşlamış, güneş açarken
Hava, şairane toprak kokarken
Seni gökyüzünde seyrediyorum
Sen yedi renginle ışık saçarken.

Renklerin ahenkle kaynaşıyorken
Sana ulaşmaya çalışıyorken
Aynı uzaklıkta dans ediyorsun
Uzaklaşıyorsun, yaklaşıyorken.

Her rengin bir nota, sen bir şarkısın...
Sessiz bir müziğin garbı, şarkısın...
Kavuşmak imkânsız, doymak da öyle
Mutluluğun resmi, aşkın farkısın.

Yine damlalarla gizleneceksin
Başka bir yağmurda izleneceksin
Kavuşmak imkânsız, doymak da öyle
Bir bilsen, ne kadar özleneceksin! ..